'Muziek roept zoveel emoties op, het is echt een onmisbaar ingrediënt in ons leven'
Hans Oomen
Het eerste gesprek dat wij met Hans Oomen voerden was bijzonder. Hans is als ‘Beschermer’ (Vrienden van Philzuid) reeds verbonden aan Philzuid. De coronapandemie bracht hem en zijn partner op het idee zich nader te verdiepen in hun nalatenschappen.
Klassieke muziek als rode draad
Eén van hun wensen is om iets blijvends aan een goed doel na te laten. Omdat klassieke muziek de rode draad in hun leven is, lag de keuze voor de hand om Philzuid een plek te geven in hun testament. Zij kozen ervoor hun nalatenschap te wijden aan instrumenten. Instrumenten vormen immers de basis van een orkest. Orkestleden krijgen zo de kans een beter instrument te bespelen dan ze zelf hadden kunnen bekostigen en de instrumenten blijven behouden voor het orkest. Een instrument is een concreet en tastbaar geschenk.
In het gezin waar Hans vandaan komt, was liefde voor muziek volop aanwezig. ‘Mijn ouders groeiden op in Tilburgse gezinnen, werkzaam in het textielwezen. ‘Mijn moeder speelde viool en piano en zong veel en mijn grootouders van vaderskant runden, nadat het gezin in de crisisjaren alles kwijt was geraakt, een pension voor studenten die aan het Conservatorium studeerden. Mijn vader speelde gitaar in Hawaii bandjes en was geregeld figurant in het operette koor.’ Zelf heeft Hans tot zijn 19e levensjaar actief muziek beoefend op de klarinet, waarbij hij een tijd lang een duo vormde met een dwarsfluitiste.
Quote
'Het zaadje moet geplant en vertroeteld worden. Beleving van het zien en horen van het orkest in de concertzaal is daarbij van groot belang'
‘Het eerste serieuze afspraakje van mijn ouders vond plaats tijdens een concert van Het Brabants Orkest, rond 1957. De vonk sloeg over en in 1959 trouwden zij en vestigden zich in Breda. Ze bleven enthousiaste bezoekers van het orkest. Jaarlijks kochten zij een abonnement waarmee zij samen met mij genoten van de muziek. Ook gingen we naar concerten van het Zuid-Nederlands Operakoor in de Beurs Modern, die steevast eindigden met het zingen van het Slavenkoor van Nabucco. Vanaf mijn 7e levensjaar werd mijn muzikale horizon verbreed door reizen naar het buitenland, zoals naar Italië waar in mijn herinnering op elke straathoek muziek werd gemaakt. We bezochten pianorecitals en opera’s in Verona en in Rome. Ik genoot een brede muzikale opvoeding en was tijdens mijn middelbare schooltijd wekelijks te vinden in het theater.’
Muziek roept veel emotie op
Hans en zijn partner zijn al vele jaren trouw publiek van ons orkest . ‘Muziek roept zoveel emoties op, het is echt een onmisbaar ingrediënt in ons leven. Zeker nu we de live concerten zo lang hebben moeten missen, verheugen we ons op het nieuwe concertseizoen. Het abonnement is al gekocht.’ Ook hoopt Hans zo nu en dan zijn petekind en kinderen van vrienden mee te kunnen nemen naar concerten van Philzuid: ‘Het zaadje moet geplant en vertroeteld worden. Beleving van het zien en horen van het orkest in de concertzaal is daarbij van groot belang.’