Andrew Litton

Biografie Andrew Litton

Andrew Litton is muzikaal directeur van het New York City Ballet. Hij is ook ere-dirigent van het Bournemouth Symphony Orchestra en was voorheen ere-muzikaal directeur van het Bergen Philharmonic Orchestra in Noorwegen. Onder zijn leiding kreeg het Bergen Philharmonic internationale erkenning door uitgebreide opnames en tournees, met debuten bij de BBC Proms, het Concertgebouw in Amsterdam, en optredens in de Musikverein in Wenen, de Philharmonie in Berlijn en Carnegie Hall in New York. Voor zijn werk met het Bergen Philharmonic werd hij geridderd tot Ridder in de Orde van Verdienste van Noorwegen door koning Harald V.

Andrew was hoofddirigent van het Bournemouth Symphony Orchestra van 1988-1994. Gedurende deze tijd leidde hij het orkest op hun eerste Amerikaanse tournee en produceerde 14 opnames, waaronder de met een Grammy bekroonde Belshazzar's Feast. Als muzikaal directeur van het Dallas Symphony Orchestra van 1994-2006 huurde hij meer dan een derde van de musici in, leidde het orkest op drie grote Europese tournees, trad vier keer op in Carnegie Hall, creëerde een kindertelevisieserie die nationaal werd uitgezonden en veel werd gebruikt in schoolcurricula, produceerde 28 opnames, en hielp het endowment van het orkest te verhogen van $19 miljoen naar $100 miljoen. Hij dirigeert regelmatig gerenommeerde orkesten en operagezelschappen over de hele wereld en voegt toe aan zijn discografie van meer dan 140 opnames, die onder andere de Grammy Award van Amerika, de Diapason d'Or van Frankrijk en andere onderscheidingen hebben ontvangen.

Naast het dirigeren van meer dan vijftig optredens bij het New York City Ballet, keert Andrew regelmatig terug naar het Singapore Symphony Orchestra (waar hij voormalig hoofdgastdirigent is), het Bournemouth Symphony Orchestra en het Bergen Philharmonic Orchestra, en dirigeert hij als gast bij een breed scala aan internationale orkesten - recente en aanstaande hoogtepunten zijn onder andere het BBC Symphony Orchestra, English Chamber Orchestra, City of Birmingham Symphony Orchestra, Tokyo Metropolitan Symphony Orchestra, Deutsches Symphonie-Orchester Berlin, Dallas Symphony, Colorado Symphony, Seattle Symphony, Adelaide Symphony Orchestra, Orquesta Sinfonica de Galicia en het Koninklijk Zweeds Orkest.

Als fervent operadirigent met een scherp gevoel voor theater heeft Andrew grote operagezelschappen over de hele wereld geleid, waaronder de Metropolitan Opera, Royal Opera Covent Garden, Australian Opera en Deutsche Oper Berlin. In Noorwegen speelde hij een sleutelrol bij de oprichting van de Bergen National Opera, waar hij talrijke veelgeprezen voorstellingen leidde. Hij dirigeert vaak semi-geënsceneerde operaprogramma's met symfonieorkesten. Tijdens zijn veertienjarige periode als artistiek directeur van het Minnesota Orchestra Sommerfest sloot hij het festival af met uitverkochte voorstellingen van Salomé, Der Rosenkavalier, Madama Butterfly, La Bohème, Tosca, Rigoletto, La Traviata en anderen. Hij dirigeerde het BBC National Orchestra of Wales tijdens de BBC Cardiff Singer of the World competitie in 2021.

Het werk van Andrew met het New York City Ballet heeft lof gekregen van critici, dansers en publiek, waardoor het orkest van het ballet meer prominentie kreeg. Hij begon zijn balletwerk toen hij nog student was aan Juilliard, als pianist op het podium voor Rudolf Nureyev, Natalia Makarova en Cynthia Gregory. In 2023-24 zal Andrew zijn debuut maken bij het Royal Ballet in Covent Garden.

Als ervaren pianist treedt Andrew vaak op als solist, dirigerend vanaf de piano, onlangs nog Beethovens Triple Concerto in Singapore. Als erkend expert op het gebied van George Gershwin heeft hij Gershwin uitgevoerd en opgenomen, zowel als pianist als dirigent, en dient hij als adviseur voor de University of Michigan Gershwin Archives. Na het leiden van het Covent Garden debuut van Porgy and Bess, arrangeerde Andrew zijn eigen concertsuite van het werk, die nu over de hele wereld wordt uitgevoerd. In 2014 bracht hij zijn eerste solo-pianoalbum uit, A Tribute to Oscar Peterson, een getuigenis van zijn passie voor jazz, met name de muziek van die geweldige pianist.